Maszty linkowe należą do najprostszych konstrukcji, na których można montować urządzenia.
Maszt linkowy składa się z głównej konstrukcji nośnej, (najczęściej rura, czasami kratownica lub kształtownik) i lin odciągowych, które utrzymują konstrukcję w pionie. Maszt linkowy nie jest zamocowany sztywno w gruncie. Należy do konstrukcji tzw. nietrwale związanych z gruntem. Oznacza to, że nie podlega pod prawo budowlane. W praktyce konstrukcje tymczasowe mogą być montowane na okres do 3 miesięcy bez pozwolenia. Ponieważ taki maszt można w każdym momencie zdemontować przyjmuje się, że nie ma konieczności ubiegania się o pozwolenie na budowę.
Konstrukcja nośna masztu najczęściej składa się z kilku połączonych ze sobą sekcji. Ułatwia to transport masztu. Poprzez dodanie kolejnej sekcji maszt można podwyższyć. Im maszt jest wyższy tym grubsze liny odciągowe są potrzebne i tym dalej od masztu musi znajdować się punkt mocowania kotwy. Przyjmuje się, że górna (najwyżej zamocowana) lina powinna tworzyć kąt 60o do gruntu.
Standardowy maszt do elektrowni wiatrowej o mocy 1-3kW ma wysokość 6, 9 lub 12m. Dla elektrowni 5kW 9 lub 12m. Dopuszczalne jest zamontowanie elektrowni 10kW na maszcie linkowym 12m ale większych elektrowni nie zalecamy montować na masztach linkowych.
Maszt linkowy nie wymaga stawiania na fundamencie. Główna stopa masztu może być zamocowana płasko na utwardzonym gruncie, ewentualnie na wylewce. Stopa posiada gniazdo do zamocowania masztu na sworzniu. Umożliwia to proste postawienie i złożenie masztu. Kotwy są wbite lub wkopane głęboko w ziemi. Dodatkowo kotwy mogą być obciążone zespolonymi bloczkami betonowymi. Ponad powierzchnię gruntu wystaje jedynie ucho, do którego przymocowana będzie lina odciągowa.
Najwygodniej jest montować maszt z czterema lub większą, parzystą ilością lin odciągowych. W czasie stawiania masztu dwie przeciwległe liny są wstępnie naprężone ponieważ ich długość bez względu na położenie masztu jest stała. Trzecia lina jest zaczepiona za ucho kotwy. Za czwartą linę należy ciągnąć w czasie podnoszenia masztu. Dla ułatwienia warto posłużyć się tymczasową podporą zamocowaną przy dolnej części masztu o długości około 1/3 wysokości masztu. Dokładną instrukcję montażu masztu linkowego wraz z przykładowymi zdjęciami otrzymuje się razem z masztem.
Liny odciągowe na skutek naprężeń oraz zmian temperatury otoczenia ulegają wydłużeniu i należy je przynajmniej 2 razy w roku regulować. Do regulacji (naciągu lin) służą zwykle śruby rzymskie. Prawidłowo zamocowana lina jest przewinięta przez kauszę i ściśnięta śrubunkiem. Śrubunek powinien być podwójny. W dolnej części, po wybraniu luzu linę należy dodatkowo owinąć przez ucho kotwy. Tak się robi na wszelki wypadek gdyby puściła śruba rzymska. Tak zawiniętą linę również należy przymocować śrubunkiem. Po każdej wichurze należy dokonać oględzin masztu, lin i mocowań. W razie stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości maszt należy bezwzględnie zdemontować.
